Kumusta ho!!Hello from the Philippines..

De Filipijnen, bestaande uit meer dan 7000 eilanden, meer dan 100 ancient cultures, vele verschillende ecosystemen, hart verwarmde mensen, nog niet zo ontwikkeld op touristisch gebied, en zeker een land waarvoor je de tijd moet nemen om te reizen...

Dat laatste hebben we geweten, van de helft van onze plannen is niks terecht gekomen vanwege de vervoersproblemen. Maar dat mocht zeker de pret niet drukken, 't waren 12 geweldige, indrukwekkende dagen en de Filipijnen is zeker een tweede bezoek waard.

12 dagen gelden begon t avontuur dan..geland op een vliegbasis buiten Manila, normaal 2 uurtjes met de bus naar centrum Manila maar deze keer zigzagde we meer dan 4 uur lang door de verkeerschaos!Meteen werden we overvallen door de mega reclame billboards langs de weg, ontelbaar veel fastfoodketens, en 't meest gave vervoersmiddels de jeepney (combinatie van Amerikaanse jeep en bus, en dan omgetoverd door de Filipijnen in een kitsch geval), maar tegelijkertijd zie je ook veel armoede om je heen. 'T kerstgevoel ontbrak zeker, nog nooit zoveel kerstversiering op straat gezien en elke persoon verwelkomt je met Merry Christmas ma'am..wat na een paar uur wel vervelend wordt als om je de minuut merry christmas te horen krijgt, tja als blondje val je hier ook ontzettend op!De mensen zijn hier super vriendelijk, lachen je tegemoet ook al leven ze in armoede (weer wat anders dan de nors kijkende chinezen), en k heb me geen seconde onveilig gevoeld in dit land.

Manila, is niet echt een van de mooiste steden die ik gezien hebt, zeg maar gerust vies, stinkend, grauwe stad. Behalve paar Spaanse historische gebouwen van de oorlog is er dan naar mijn idee ook niet veel te beleven. De boulevard is wel gezellig, live muziek en heerlijk eten, vooral de sappige mango's!Dus er werden al snel plannen gemaakt om verder te reizen Banaue. Banaue/Batad staat bekend om de mooie rijstterrassen, ook wel 't vergeten wereldwonder of achtste wereldwonder genoemd!Daar gingen we dan met de meest gammelen bus, alle ruiten stonden op springen van de barsten, kapotte stoel, scheurend door de bergen, 350 km richting 't noorden!Midden in de nacht kreeg ik 't gevoel dat we al best lang stil stonden..bleek dat de remmen geblokkeerd waren, stonden dwards op de weg boven ravijn met paar stenen tegen de wielen aan!Na aantal uur was t toch gefixt en konden we volgens de chaffeur weer veilig verder..maar 't uitzicht was prachtig en met flink wat vertraging kwamen dan toch veilig aan in Banaue!

Banau is klein dorpje, 1000 inwoners midden in de bergen, alles sluit hier om 9 uur s' avonds, nog niet echt ontwikkeld en meeste hostels zaten vol met kakkerlakken en geen water om te douchen!En tja met kerstmis mag je jezelf toch best verwennen, dus hadden we kamer geboekt in 't enigste hotel, denk vooral niet aan 5-sterren hotel, alles werd nog met de typemachine gedaan maar 't er was een super gezellige sfeer, leuk personeel en veel mensen leren kennen daar aangezien alle backpackers naar 't hotel kwamen omdat 't de enigste hangplek in 't dorp was!Al 3 dagen voorbij en nog niet echt iets ondernomen..maar de komende twee dagen hebben alles goed gemaakt!

Met prive gids+ chaffeur..tja wat een luxe he, gingen we op pad naar Batad!Gedurende een hike van 5 uur hebben we omgeving van Batad verkent en 't dorpje zelf, ligt in een vallei tussen de rijstvelden en naar waterval geweest. En 't achste wereldwonder mag 't zeker worden genoemd, echt super mooie rijstvelden, 2000 jaar oud en helemaal met de hand zo gemaakt. Veel contact met de locale bevolking gehad, erg indrukwekkend hoe ze daar leven of eigenlijk proberen te overleven, kinderen gaan alleen naar school om te leren hoe ze rijst planten. Er liepen ook ontzettend veel honden rond..simpel, die waren voor 't avondeten!?!? Was zeker een speciale kerstdag!En 't weer zat ook nog eens mee, want zaten midden in 't regenseizoen, alleen deze dag scheen 't zonnetje, perfecto!

Next day naar Segada geweest, weer met prive chaffeur en gids weer op pad. Met amper zicht op de weg, regen, was t weer scheuren en door de bergen op 4000 m hoogte..wegen zijn hier alles behalve goed en zijn letterlijk door elkaar geramd (verzeker je 3 uur in een jeep is dan geen pretje). Misschien maar goed dat zo mistig was, soms reden we op 't randje van de afgrond, konden we gelukkig niet zien hoe diep 't was!De mensen hier kauwen hele dag door op een soort pruimtabak, rood spul dus iedereen heeft hier rode tanden en straten liggen vol met rode kwakjes..erg gezellig als je gids continue uit t raam spuugt!In Segada hebben we 2 uur lang hike gedaan in grotten, hiervoor hadden we weer een andere gids nodig dus heel prive team voor ons. De grotten waren echt super mooi, en moesten door water kruipen, touwen slingeren, afdalen..jaja de spieren worden hier goed getraind!Nog bezoekje gebracht aan de burial cave and hanging coffins..volgens sommige werden hier vroeger de doodskisten opgehangen, en als er dan water overheen kwam betekende dat good journey. Dorpje nog verkend, en met ons prive team weer terug naar Banaue, 't weer was opgeklaard en uitzicht was adembenemend!Vele mensen proberen gratis mee te liften van dorp naar dorp, en springen dan op 't dak van de auto, dus altijd gezellig gezelschap erbij!

Verder omgeving van Banaue nog verkend, culturele show gezien, beetje gerelaxed vorodat we weer terug gingen naar Manila voor 't volgende avontuur!Veel regen waardoor de bus ook niet terug reed, dus maar weer dag later vertrokken!In Manila snel plannen gemaakt om weer verder te reizen, totaal tegenovergesteld van voorgaande dagen. Bestemming voor nieuwjaar was Borocay, tropsich eilandje in 't midden van de Filipijnen, bekend om witte stranden, en daar zouden ook nog andere studenten zijn van Universiteit van Macau!'t was nog gedoe om hier te komen, toch maar vliegtuig genomen omdat reizen anders te lang duurde en wilden wel knallend nieuwjaar. Maar zelfs vliegtuigen hebben vertraging, personeel was t laat maar op 31 toch aangekomen op Borocay!

Werkelijk waar..echt een super prachtig eiland en echt geweldig new years party gehad!Met blote voeten op t strand, een liter pot Long Island Ice Tea, super mooi vuurwerk die 't blauwe water en witte strand verlicht..dan voel je toch wel even verwend!En natuurlijk ging the party tot de vroege uurtjes door, barretjes afgestruind en op t strand staan feesten, geweldige sfeer!Mooi einde van 2005, en super begin van 2006!!

In 2006 hebben we Borocay verder verkend, en heb een nieuwe hobby gevonden: kite surfen!Ene kant van t eindelijk is 't strand minder mooi, maar perfecte wind voor kitesurfing en windsurfing..afspraak gemaakt met instructor voor cursus..maar waarschijnlijk had die ook tot vroege uurtjes gefeest want die kwam niet op dagen, echt super balen!Dus nu zijn de voornemens, om komend semester terug te gaan om te leren kitesurfing ;)!!'t eiland is super op toeristen gericht, maar hangt wel echt leuke sfeer en de boulevard is erg gezellig, en vooral eindelijk weer eens lekker eten!!!

Helaas aan alles komt een einde, ben nu weer terug in Manila, morgen vertrekken we weer richting Macau!!Woensdag beginnen de examens al, en durf t bijna niet te zeggen..maar daarna heb ik weer 4 weken vakantie vanwege chinees nieuwjaar!?!En 2 feb. ga ik een fantastische reis maken, ga namelijk mijn buddy Steffie in Flagstaff, America opzoeken die daar Double Degree program doet..tja je moet iets met je vrije tijd he!!:)

See ya !!!